Ένας χρόνος χωρίς τον Στέλιο - One year without Stelios

Στις 6 Αυγούστου συμπληρώνεται ένας χρόνος από την στιγμή που ο Στέλιος Ξυδάκης (1979-2009) στενός προσωπικός μου φίλος και σύντροφος μου για πολλά χρόνια στις καταδυτικές και ψαροντουφεκάδικες εξορμήσεις μου έκανε την τελευταία του βουτιά. Ήταν νωρίς το απόγευμα όταν ο Στέλιος βρέθηκε στην παραλία της Λιμνιάς, διανύοντας με το μηχανάκι μαζί με τον φίλο του Λουκά την μικρή απόσταση που χωρίζει τον μικρό αυτό παραθαλάσσιο χωριό από την Βολισσό της Χίου, τον μεγαλύτερο οικισμό της περιοχής όπου και διέμεναν με την παρέα τους.

On August 6^th it will be a year since Stelios Xydakis (1979-2009) my dearest friend and buddy in diving and spear fishing trips took his last dive. It was an early afternoon when Stelios came at Limnia after being given a motorbike ride by his friend Loukas covering the short distance that separates this tiny village from the bigger local town of Volissos, Chios where they were spending their vacations with their friends.

“Έλα να με πάρεις σε δύο ώρες” είπε ο Στέλιος στον Λουκά και ο τελευταίος απάντησε “εντάξει”. Όμως αυτή η συνάντηση δεν έγινε ποτέ. Ήταν η τελευταία φορά που οι δύο φίλοι έβλεπαν ο ένας τον άλλο και το τελευταίος τους χαιρετισμός. Ο Στέλιος, πολύ ικανός ψαροντουφεκάς, άξιος βαθύτης, εκπαιδευτής δυτών, βιολόγος με εξαίρετες γνώσεις του θαλάσσιου οικοσυστήματος και αρθρογράφος στον ειδικό τύπο χάθηκε απρόσμενα όχι από δικό του λάθος ή παράλειψη αλλά από την εγκληματική νοοτροπία της ασφάλτου και της ασύδοτης συμπεριφοράς που διακατέχει πολλούς χειριστές ταχυπλόων που νομίζουν ότι με τις πολλές χιλιάδες ευρώ που έδωσαν για να αγοράσουν το σκάφος τους η θάλασσα τους ανήκει.

“Come to pick me up in a couple of hours” Stelios told Loukas and the last replied “ok”. However this appointment never took place. This was the last time the two friends were seeing each other and their last conversation. Stelios, a very experience spear fisher, competent deep free diver, diving instructor, marine biologist and columnist in the specialized press was lost unexpectedly not by his own mistake or negligence but because of the criminal road attitude and the promiscuous behavior that possess many boat skippers who think since they spend a lot of thousand of euros to buy their boat that the whole sea is for them.

Ο χειριστής του μοιραίου σκάφους δεν αντιλήφθηκε τις σημαδούρες του Στέλιου πέφτοντας πάνω του δημιουργώντας του θανάσιμα τραύματα με ακατάσχετη αιμορραγία και τον εγκατέλειψε. Ωστόσο εκείνος ακόμα και στην εξαιρετικά επώδυνη κατάσταση που βρισκόταν, με τις τελευταίες του δυνάμεις κατάφερε να λύσει την ζώνη βαρών για να επιπλέει ευκολότερα και φώναξε τρεις φορές δυνατά για βοήθεια τόσο ώστε η αγωνιώδης προσπάθεια του να κρατηθεί στην ζωή ακούστηκε ξεκάθαρα στο μικρό χωριό. Τα δύο σκάφη που έσπευσαν περισυνέλεξαν τον Στέλιο και τον μετέφεραν στην ακτή. Όμως για τον ίδιο ήταν πια αργά καθώς υπέκυψε στα τραύματα του προτού έλθει το ασθενοφόρο.

The skipper of the specific boat failed to notice the two floats that Stelios was carrying with him and drove over him giving him deadly wounds that led to uncontrollable bleeding and deserted him. Even in such a painful situation of distress he was suffering, Stelios using his last strengths managed to release his weight belt to be more buoyant and yelled for help three times so loudly that was clearly heard at the small village no matter the distance. Two boats came to rescue and transfer him on the dock. Despites the whole effort it was already too late for Stelios as he gave up to his wounds just before the paramedics arrived.

Ένα χρόνο μετά η μνήμη παραμένει ανεξίτηλη όπως και ο πόνος της οικογένειας του και των πάρα πολλών φίλων που ο Στέλιος είχε. Ευφυής νους, με έξυπνη αίσθηση χιούμορ και πλούσιες ικανότητες επικοινωνίας ο Στέλιος είχε μια έντονη προσωπικότητα που σε έκανε να νιώθεις ευχάριστα μαζί του και να θες να είσαι φίλος του. Είχε σπουδάσει βιολογία στο πανεπιστήμιο της Αθήνας και ήταν στο δρόμο για διδακτορικό δίπλωμα. Πρόσφερε πάρα πολλά στους φίλους και στους μαθητές του που εκπαίδευε στην κατάδυση μεταφέροντας τους το μήνυμα να αγαπούν, να σέβονται και να προστατεύουν την θάλασσα και ο ίδιος ήταν το πρώτο παράδειγμα. Μάλιστα ο ίδιος κάποια στιγμή είχε διασώσει 4 συνανθρώπους του που κινδύνευαν να πνιγούν στην άγρια θάλασσα, η ειρωνεία όμως είναι ότι δεν μπόρεσε να προστατεύσει τον ευατό του από την επιπολαιότητα, την αδιαφορία και την ανευθυνότητα των άλλων.

A year later this memory remains vivid as the pain of his family and his many friends. Being an intelligent mind, with smart sense of humor and rich communication skills Stelios composed a strong personality giving a pleasant feeling when being around him and prompting you to become his friend. He had graduated with a degree in biology from the University of Athens and was working towards a PhD. He offered much more to his friends and students transferring them the message to love, respect and protect the sea and he was a role model by himself. Even one day he rescued 4 people who were in a direct danger of drowning in the rough sea and the irony is that he could not manage to protect himself against the negligence and irresponsible behavior of the other party.

Ανήμερα στις 6 Αυγούστου στην Λιμνιά της Χίου η οικογένεια του Στέλιου και οι φίλοι του θα μαζευτούν για την επιμνημόσυνη δέηση. Θα είμαι και εγώ παρών εκεί στο μέρος που ο Στέλιος αντίκρισε παντοτινά το απέραντο γαλάζιο...

On the same day, the 6^th of August at Limnia, Chios , Stelios’ family together with his friend will gather for a memorial pray. I will also take part of this being present there where Stelios joined the grand blue for ever…

Το κείμενο που ακολουθεί είναι γραμμένο από τον Κώστα Κωνσταντινίδη στενό φίλο και συμμαθητή του Στέλιου και το παραθέτω αυτούσιο.

The text followed is written by Kostas Konstantinidis close friend and school mate of Stelios and is presented in its original state (in greek).

Χαιρετισμός στο Στέλιο

Εχει περάσει πλέον ένας χρόνος από το χαμό του φίλου μας, Στέλιου Ξυδάκη. Ο Στέλιος, βιολόγος, δεινός ψαροντουφεκάς, αρθρογράφος περιοδικού υποβρύχιας κατάδυσης, καθηγητής κατάδυσεων με 18 χρόνια εμπειρίας στη θάλασσα και συμμετοχή σε επιστημονικές αποστολές προστασίας απειλούμενων θαλάσσιων ειδών, χάθηκε από τον πιο μεγάλο κίνδυνο που μπορεί να συναντήσει κανείς στη θάλασσα... τον άνθρωπο.

Ήταν 6 Αυγούστου του 2009 όταν ο χειρότερος εφιάλτης του Στέλιου έγινε πραγματικότητα, το «καρτέρι» στα 20 μέτρα δε τον τρόμαζε όσο τον τρόμαζε ο ήχος ταχύπλοου που έτρεχε πάνω απο το όριο και πολύ κοντά στη στεριά. Και γι’αυτό πάντα προσπαθούσε να συνετίσει τους οδηγούς που δεν σέβονταν τους κανόνες της θάλασσας. Δυστυχώς όμως γι’ αυτόν κανείς δε βρέθηκε πιο πριν να συνετίσει τον ασυνείδητο που εκείνο το απόγευμα της 6^ης Αυγούστου του έκοψε το νήμα της ζωής.

Ο Στέλιος έβαζε την ασφάλεια πάνω απο όλα και γι’ αυτό 2 σημαδούρες σημείωναν τη θέση του κι ας ήταν σε περιοχή με χαμηλή κίνηση – έξω απο το αλιευτικό καταφύγιο των Λιμνιών, στη Βολισσό της Χίου. Αλλά όλα τα μέτρα ασφαλείας προϋποθέτουν την ύπαρξη λογικής... μιας λογικής που δυστυχώς παραμερίζεται μπροστά στη μάστιγα αυτής της χώρας, αυτό το κόμπλεξ κατωτερότητας που γεννάει επιδειξιομανία και ακατάσχετη ανάγκη για ταχύτητα λίγα μέτρα μακρυά απο τη παραλία, ή το πεζοδρόμιο. Ακατάσχετη ανάγκη για ταχύτητα που οδήγησε σε ακατάσχετη αιμορραγία… Τι κι αν ο Στέλιος φώναξε επανειλλημένα και τόσο δυνατά που τραντάχτηκε όλη η παραλία, ο ασυνείδητος ήταν ο μόνος που αγνόησε τις κραυγές του για βοήθεια με αποτέλεσμα να χαθούν πολύτιμα λεπτά και ένας ανεκτίμητος άνθρωπος.

Θα μπορούσε να πει κανείς πως ήταν ατύχημα ή κακή στιγμή. ‘Ομως οι 5,2 νεκροί και 8,2 τραυματίες το χρόνο από ατυχήματα προκληθέντα από ταχύπλοα σκάφη & λοιπά θαλάσσια μέσα αναψυχής επιβεβαιώνουν την ύπαρξη μιας νοοτροπίας που αγνοεί κανονισμούς και περιφρονεί την ίδια την ανθρώπινη ζωή. Μια νοοτροπία που ο Στέλιος συναντούσε χρόνια στη θάλασσα, την πολεμούσε και εκπαίδευε όλους μας να την αποφεύγουμε. Δυστυχώς η τελευταία του βουτιά τέλειωσε μαζί με τη ζωή του σ’ ένα κομμάτι του Αιγαίου που, όπως κάθε καλοκαίρι, κάποιος ιδιοποιήθηκε κι αφού το «όργωσε», αποφάσισε ποιους θ’ αφήσει πίσω του ζωντανούς, ποιους τραυματίες και ποιους νεκρούς.

Πόσο ειρωνικό και πόσο άδικο είναι να χάνεται ένας άνθρωπος που στα ούτε 30 χρόνια ζωής του, είχε σώσει 4 συνανθρώπους μας απο πνιγμό. Το θάρρος και η κολυμβητική του δεινότητα έκανε για όλους όσους τον γνώριζαν την καταδυτική εμπειρία μαζί του ασφαλή και αξέχαστη, αλλά εμείς δεν τον θυμόμαστε μόνο γι’αυτό. Τον θυμόμαστε γιατί ήταν ο ορισμός της λέξης “φίλος”, έτοιμος να μοιραστεί και να δώσει τα πάντα για τους φίλους του όποτε και αν χρειαστεί.

Τον θυμόμαστε γιατί μας έμαθε την αξία της οικολογικής συνείδησης και πόσο άρρηκτα δεμένοι είμαστε με το περιβάλλον. Τον θυμόμαστε γιατί μας έμαθε να αντιμετωπίζουμε τα πάντα με κριτική σκέψη και να μη βάζουμε ποτέ νερό στο κρασί των αξιών μας. Εν τέλει τον θυμόμαστε γιατί αδιαφορούσε για οτιδήποτε ματαιόδοξο και επικεντρωνόταν μόνο στις σημαντικές αξίες αυτής της ζωής, αξίες που εμφύσησε σε όλους εμάς που ήμασταν τόσο τυχεροί ώστε να είμαστε φίλοι του.

Αυτό το μήνυμα εκτός απο χαιρετισμός έχει και έναν άλλο σκοπό: να θυμίσει σε όλους τους οδηγούς ταχύπλόων τώρα που βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού, να έχουν πάντα σα πρώτη προτεραιότητα στο μυαλό τους την ΑΣΦΑΛΕΙΑ. Ειδικά όταν πλέουν κοντά στην ακτή, να μη ξεχνούν τα παρακάτω:

1) Κρατάτε απόσταση τουλάχιστον 150 μέτρα από σημαδούρα δύτη.

2) Σε περιοχές οπου υπάρχουν λουόμενοι, καθώς και σε απόσταση μέχρι 200 μέτρα απο την οποιαδήποτε ακτή, βράχο η βραχονησίδα, η ταχύτητα δε θα πρέπει να υπερβαίνει τους 3 κόμβους και δε θα πρέπει να δημιουργεί επικίνδυνο κυματισμό για οποιονδήποτε.

3) Ο μόνος τρόπος να σε σεβαστεί η θάλασσα είναι να τη σεβαστείς πρώτα εσύ.

Γιατί ο καλός καπετάνιος είναι αυτός που στο τέλος της μέρας έχει σώσει και δεν έχει πάρει ζωές..

Την Παρασκεύη 6 Αυγούστου η οικογένεια του Στέλιου θα τελέσει επιμνημόσυνο δέηση στη μνήμη του στα Λιμνιά της Χίου. Στο σημείο που ο Στέλιος θα βουτούσε για τελευταία φορά ένα χρόνο πριν...

Την Κυριακή 8 Αυγούστου και ώρα 12:00 θα θυμηθούμε ξανά το Στέλιο, στο νεκροταφείο

Αμαρουσίου όπου και αναπαύεται....

Φίλε Στέλιο, σου ευχόμαστε καλά νερά να έχεις... καλά νερά.

Οι φίλοι σου.

Blog Στέλιου: http://steliosxydakis.blogspot.com/

*Πηγή:ΥΕΝΑΝΠ/ΔΛΑ (http://tidis.yen.gr/Statistics/atyximata.htm)